KWIECIEŃ

Kwiecień – miesiąc ten znany był kiedyś pod nazwą łyżykwiat, co znaczy łgający i łudzący pierwszymi kwiatami wyrastającymi z ziemi pod wpływem wiosennego słońca. W ciągu kwietnia dzień wydłuża się prawie o dwie godziny i jego długość wynosi blisko 13 godzin. Przeważnie na początku tego miesiąca ostatecznie zanikają już wszystkie zimowe pozostałości – rzeki uwalniają się od lodu, z pól znikają ostatnie resztki śniegu. Na ogół jest to nadal miesiąc chłodny – nawet jeśli dzień jest ciepły, to wieczory i poranki potrafią być zimne. Czasami zdarzają się jeszcze przymrozki.Obecnie zima, wiosna daleko w polu.
Zapoznajmy się teraz z przysłowiami ludowymi, które charakteryzują ten wiosenny miesiąc:

Kiedy w kwietniu słonko grzeje, wtedy chłop nie zubożeje.

Czasem kwietnia pora letnia, człeka zwiedzie, w zimę zjedzie.

Gdyby w kwietniu nie padało, to owoców będzie mało.

Ciepły kwiecień, mokry maj, będzie żytko jako gaj.

Kwiecień, plecień, bo przeplata, trochę zimy, trochę lata,
pół wiosenny, pół zimowy, nie każdemu bywa zdrowy,
to zaświeci błyskawicą, to zasypie twarz śnieżycą.

Choć i w kwietniu słonko grzeje, nieraz pole śnieg zawieje.K.K.